Nasza strona korzysta z plików cookie
Serwis w celach prawidłowego funkcjonowania, statystycznych i reklamowych korzysta z plików cookie. Możesz zarządzać plikami cookie z poziomu Twojej przeglądarki. Więcej informacji na temat warunków przechowywania lub dostępu do plików cookies na naszej witrynie znajduje się w polityce prywatności. Wykorzystywane pliki cookies zwiększają prawdopodobieństwo, że reklamy produktów lub usług wyświetlane w ramach usług internetowych, z których korzystasz, będą bardziej dostosowane do Ciebie i Twoich potrzeb. Pliki cookie mogą być wykorzystywane do reklam spersonalizowanych oraz niespersonalizowanych.

Czym szlifować gładź?

Wykańczanie ścian gładzią to gwarancja uzyskania gładkich ścian, ale należy ono do uciążliwych prac wykończeniowych. Większość zapraw gipsowych nakłada się na ścianę w postaci cienkiej 3-5 mm warstwy, którą następnie trzeba dokładnie wygładzić. Tylko wtedy można pozbyć się nierówności powstałych podczas nakładania zaprawy. Podczas szlifowania gładzi powstaje duża ilość pyłu osiadającego na wszystkich powierzchniach oraz wpływającego negatywnie na komfort pracy wykonawców. Szlifowanie może być wykonywane ręcznie lub mechanicznie. Wybór metody zależy m.in. od umiejętności wykonawcy oraz od wielkości powierzchni ściany. Sposób szlifowania ma też wpływ na ilość powstającego pyłu. O tym, jak szlifować gładź przeczytamy tutaj

Czym szlifować gładź, by efekt wizualny był jak najlepszy, a pyłu było jak najmniej? 

Czym szlifować ściany ręcznie

Ręczna metoda szlifowania gładzi gipsowej cieszy się dużą popularnością. Przeprowadzana na mokro wymaga wymaga więcej wprawy oraz użycia odpowiedniego materiału – jest to tzw. gładź angielska. Technika nakładania angielskiej gładzi bezpyłowej nazywana skimmingiem polega na dokładnym nałożeniu i wygładzeniu powierzchni i pozostawieniu jej do wstępnego związania. Następnie zwilża się ją, zaciera specjalną pacą filcową i ponownie wygładza pacą stalową. Nowoczesne pace do gładzi mają ergonomiczne kształty uchwytów, dzięki czemu dłoń podczas pracy pozostaje odciążona nawet po wielu godzinach użytkowania. Podczas zakupu pacy, zwróćmy też uwagę, aby uchwyt nie wyślizgiwał się z dłoni, dawał poczucie „panowania” nad narzędziem. Paca filcowa do gładzi powinna być wykonana z wyselekcjonowanego materiału – zbity i trwały filc wełniany nie rozwarstwia się i nie pęcznieje w procesie zacierania gładzi. Jeśli z pacy stalowej będziemy korzystać często i zależy nam na jej trwałości wybierzmy produkt wykonany z wysokogatunkowej stali nierdzewnej – zazwyczaj zawiera ona specjalny kompleks pierwiastków stopowych takich jak nikiel, azot, mangan i inne. Dzięki temu jest w wysokim stopniu odporna na korozję i działanie środowiska chemicznego. Zwróćmy też uwagę na powierzchnię części roboczej pacy – tylko idealnie gładka zapewni idealnie gładkiej ściany. Niewątpliwą korzyścią ze stosowania gładzi  angielskich jest ograniczenie pylenia podczas nakładania zaprawy i szlifowania ściany – to dlatego te rodzaje produktów nazywane są gładziami bezpyłowymi. A czym szlifować gładź na sucho? Do stosowania tej metody w wersji ręcznej niezbędne jest użycie pacy do zamocowania materiału ściernego papieru ściernego lub siatki ściernej. Narzędzia te mają specjalne motylkowe śruby, dzięki którym przymocujemy do narzędzia papier ścierny oraz siatki szlifierskie. Wybór wielkości pacy jest również spory – standardowe szerokości pac wahają się od 80 do 105 mm. Paca powinna umożliwiać gładkie przyleganie materiału ściernego do do ściany. Szybkie i dokładne wyszlifowanie naroży wewnętrznych ułatwi zastosowanie kostek szlifierskich o wyprofilowanym kształcie. 

Czym szlifować gładź – metoda maszynowa

Metoda ręczna na sucho sprawdza się w przypadku niewielkich powierzchni ścian. Gdy zakres prac jest większy, lepszym rozwiązaniem jest zakup szlifierki do gipsu i gładzi popularnie zwanej żyrafą, która nie tylko przyspiesza prace, ale też pozwala uniknąć problemu osiadającego pyłu. Podczas pracy maszyny podłącza się ją do odkurzacza przemysłowego, uruchamiając w ten sposób system odsysania pyłu. Nowoczesne szlifierki mają zamontowane głowice szlifujące ze stopą szlifierską wyposażoną w liczne otwory technologiczne do odsysania pyłu. Wyposażenie szlifierki obejmuje też worek zbierający pył oraz wąż umożliwiający podłączenie do odkurzacza. Na głowicy szlifierki montuje się papier ścierny w formie krążka o odpowiednim rozkładzie i liczbie otworów. Nowoczesne szlifierki to urządzenia ergonomiczne, również dzięki zastosowaniu funkcji podciśnienia, które sprawia że narzędzie wydaje się lżejsze oraz specjalnemu kształtowi rękojeści, które zmniejszają wysiłek związany z pracą. Do niewielkich powierzchni i rzadziej stosowanego sprzętu zazwyczaj wystarczająca jest maszyna o mocy 600 W, w przypadku częstszego stosowania i dużych powierzchni do szlifowania warto sięgnąć po sprzęt o mocy od 800 do nawet 1400 W.

Czym zacierać gładź – materiały szlifierskie

Bez względu na wybraną metodę, ręczną czy maszynową, możemy skorzystać z dwóch rodzajów materiałów do szlifowania ścian – papieru lub siatki ściernej. Materiały te mocuje się do ręcznych pac lub głowic szlifierek. Papier ścierny z brązowego elektrokorundu,  jest to materiał syntetyczny wielokrotnego użytku. Ścierniwo o ostrokrawędziowym kształcie ziarna zapewnia dużą trwałość papieru, jest to również najtańszy i najbardziej popularny materiał ścierny. Najczęściej kupuje się go w gotowych, przyciętych na wymiar stalowych pac arkuszach lub w postaci krążków przeznaczonych do elektrycznej szlifierki, tzw. „żyrafy”. Ekonomiczną wersją jest zakup „na metry”, ale taki papier wymaga precyzyjnego przycinania za każdym razem, kiedy trzeba go wymienić. Są też arkusze papieru ściernego wykonane z tzw. elektrokorundu szlachetnego, którego ziarna są nieco ostrzejsze i bardziej kruche – szlifowanie takim papierem daje lepszy estetycznie efekt i niesie za sobą mniejsze ryzyko powstawania rys. Uwaga! Kolory papierów ściernych nie decydują o tym, czy jest to produkt dobry czy nie, ważniejszy jest rodzaj ziarna, a nie spoiwa, które odpowiada za kolor papieru. Za wadę papieru ściernego uważa się ryzyko szybkiego zapychania go pyłem, co może powodować rysowanie ścian. Warto wiedzieć, że na rynku dostępne są też krążki pokryte specjalną warstwą utrudniającą zapychanie się pyłem (tzw. stearynian cynku). Podczas wyboru papieru ściernego do szlifowania gładzi pozostaje jeszcze kwestia jego granulacji. Najczęściej do skutecznego wyszlifowania gładzi potrzeba kilka rodzajów papieru – tutaj obowiązuje zasada, aby podczas kolejnych szlifowań  przechodzić stopniowo do coraz drobniejszych granulacji. W pierwszej kolejności najlepiej usunąć wszelkie większe nierówności za pomocą siatki lub papieru o granulacji P100. Następnie wyrównujemy mniejsze nierówności za pomocą drobniejszych granulacji – P120 i P150. W większości przypadków szlifowanie powinniśmy zakończyć na P150, jednak czasami trzeba użyć papieru o granulacji P220. Siatka ścierna to również materiał wykonany z elektrorundu. Zalety siatki ściernej wynikają z tego że jest dwustronna – gdy jedna strona się zużyje, pozostaje jeszcze druga. Łatwiej też przedmuchać siatkę z zalegającego pyłu. Siatki ścierne oferowane są w rozmiarach odpowiadających szerokości ręcznych pac, jak i mechanicznych szlifierek – może to być 105 mm szerokości i 280 mm długości. Dostępne są też okrągłe siatki do dysków ściernych, zwykle o średnicy 225 mm.